Pseudofilozoficzna opowiastka o karle, który urósł, bo tak postanowił i po ciężkim dzieciństwie zajmuje się poszukiwaniem zaginionych dzieci, bowiem je właśnie (z powodu owego ciężkiego dzieciństwa właśnie) rozumie najlepiej.
W opowieści pojawiają się mężczyźni, z którymi karzeł jako chłopiec wchodzi w bliskie relacje, czasami nawet zdarza się między nimi jakiś kontakt fizyczny (choćby taniec z połączonymi opuszkami palców), który autor natychmiast wyjaśnia jako niewinny i niesłusznie mogący budzić ludzkie podejrzenia. Jest tu również wątek niesłusznie oskarżonego o pedofilię mężczyzny, który porywa chłopczyka, chcąc zmusić sędziego do uniewinnienia go (karzeł odnajduje domniemaną ofiarę pedofila i skłania chłopaka do wyznania kłamstwa na temat molestowania - nie ma tu jednak mowy o ukaraniu porywacza za porwanie dziecka, zupełnie nieważna jest również trauma, jaką musiał przeżyć porwany chłopczyk).
Dużo tu również blablania o wymianie energii, połączeniu, magii, etc., etc.
Przeczytałam, bo książeczka jest niewielka i zajęło mi to jakieś pół godziny - i nie mogę się pozbyć wrażenia, że autor zamierzał napisać książkę ostrożnie pokazującą pedofilię w pozytywnym świetle.
(porywając się na tak ryzykowne przedsięwzięcie z całym swym brakiem talentu i zapatrzeniem w Paulo Coelho ;-)) )
Wydawnictwo Albatros, 2014
Ocena: 1/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz